Η Μπελούκα Μάρθα είναι 33 ετών, έχει σπουδάσει Γενική Ιατρική,
με εξειδίκευση στις Τροπικές Νόσους, κατάγεται απο την Αθήνα,
είναι ανύπαντρη, μιλάει Γαλλικά και Αγγλικά και της αρέσει το κολύμπι.
Τι επαγγέλμα κάνεις και τι σχέδια έχεις για το μέλλον?
Είμαι γενικός γιατρός και εδώ και 6 μήνες δουλεύω σε ένα νοσοκομείο στο Νίγηρα, μια χώρα της Δυτικής Αφρικής.
Είσαι πολύ νέα και σπουδαγμένη. Πώς διάλεξες να πας Αφρική?
Ήθελα να πάω στην Αφρική από τα 16 μου, πριν ακόμα μπω στην Ιατρική Σχολή. Νιώθω πολύ μεγάλο βάρος για την Αφρική, την φτώχεια και τις δυσκολίες που υπάρχουν εκεί. Πιστεύω ότι ως χριστιανοί, δηλ. ως μαθητές του Χριστού, καλούμαστε όλοι να φροντίζουμε για εκείνους που υποφέρουν γύρω μας. Πιστεύω επίσης ότι ο Θεός έχει θαυμαστά σχέδια για τον καθένα μας,
αρκεί να Του εμπιστευτούμε τη ζωή μας.
Και τα σχέδιά Του για μένα, αυτή τη στιγμή, είναι στο Νίγηρα.
Τι ακριβώς κάνεις ως γενικός ιατρός στο νοσοκομείο?
Δουλεύω στην παθολογική και παιδιατρική κλινική.
Ήσουν Ελλάδα. Τι σου έλειψε περισσότερο από εδώ?
Μου έλειψαν περισσότερο η οικογένεια μου και οι φίλοι μου.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη προσωπική στιγμή για σένα στη Αφρική?
Νομίζω η μεγαλύτερη δυσκολία στην Αφρική είναι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τον θάνατο, την αρρώστια και την φτώχεια που επικρατεί εκεί. Επειδή εκείνες τις στιγμές συνειδητοποιείς πόσο άδικος είναι ο κόσμος που ζούμε και πόση δυστυχία υπάρχει. Αυτό θα μπορούσε να σε κλονίσει.
Στην πραγματικότητα όμως η ίδια η Αγία Γραφή μιλάει γι’ αυτό και λέει ότι το κακό και η αδικία ήρθαν στον κόσμο από τη στιγμή που ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από τον Θεό. Αυτό που μου δίνει κουράγιο, λοιπόν, μέσα σε όλα αυτά, είναι η βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι καλός και δίκαιος και αγαπάει αυτούς τους ανθρώπους, όπως αγαπάει και τον καθένα από μας.
Εξάλλου γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο βρέθηκα εκεί, για να μοιραστώ αυτήν την αγάπη του Θεού με αυτούς τους ανθρώπους.
Όπως λέει η Αγία Γραφή εξάλλου, η ψυχή του ανθρώπου δεν πεθαίνει. Όσες λοιπόν και αν είναι οι δυσκολίες κατά τη διάρκεια της ζωής μας σ’ αυτή τη γη, αυτό που μετράει τελικά είναι η θέση που θα πάρουμε απέναντι στον Θεό. Αν συμφιλιωθούμε με τον Θεό, η ψυχή μας θα ζήσει αιώνια κοντά Του. Και κοντά στο Θεό δεν υπάρχει αδικία, πόνος ή δάκρυ.
Γι’ αυτό λοιπόν χαίρομαι που πήγα στην Αφρική, για να μοιραστώ μ’ αυτούς τους ανθρώπους αυτήν την αλήθεια.
Ότι ο μόνος τρόπος για να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι είναι να συμφιλιωθούμε με τον Θεό.
Και ο μόνος δρόμος για να συμφιλιωθούμε με τον Θεό είναι ο Ιησούς Χριστός.
Περίγραψε μια καθημερινή ημέρα σου στο νοσοκομείο.
Η μέρα στο νοσοκομείο ξεκινάει με την πρωινή επίσκεψη στους νοσηλευόμενους ασθενείς και στη συνέχεια βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται στα εξωτερικά ιατρεία.
Η διαφορά με τα άλλα νοσοκομεία είναι ότι πολλές φορές προσευχόμαστε για τους ασθενείς
και τους μιλάμε για την αγάπη του Θεού.
Οικονομικά πως στηρίζεις αυτό σου το λειτούργημα?
Οικονομικά υποστηρίζομαι από δωρεές, κυρίως από εκκλησίες.
Τι χρειάζεσαι περισσότερο για να αντιμετωπίσεις την καθημερινότα?
Δύναμη και κουράγιο, για την ειρήνη του Θεού και παρηγοριά, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τόση φτώχεια, αρρώστια και θάνατο.
Ποια είναι η καθημερινή μου επιθυμία?
Να μπορούμε να μοιραζόμαστε την αγάπη του Θεού με τους ασθενείς μας.
Ποιά είναι η προσευχή σου για την χώρα του Νίγηρα?
Ασφάλεια και για την ειρήνη του Θεού μέσα σε περίοδο αναταραχών.
Για νέα της Μάρθας Μπελούκας, επικοινωνήστε μαζί της στη διεύθυνση: mbelouka@yahoo.gr
Ν.Σ. 5/2/2017
με εξειδίκευση στις Τροπικές Νόσους, κατάγεται απο την Αθήνα,
είναι ανύπαντρη, μιλάει Γαλλικά και Αγγλικά και της αρέσει το κολύμπι.
(Η Μάρθα στο νοσοκομείο που εργάζεται,
που ανήκει σε μια χριστιανική ιεραποστολή, τη SIM)
Τι επαγγέλμα κάνεις και τι σχέδια έχεις για το μέλλον?
Είμαι γενικός γιατρός και εδώ και 6 μήνες δουλεύω σε ένα νοσοκομείο στο Νίγηρα, μια χώρα της Δυτικής Αφρικής.
Είσαι πολύ νέα και σπουδαγμένη. Πώς διάλεξες να πας Αφρική?
Ήθελα να πάω στην Αφρική από τα 16 μου, πριν ακόμα μπω στην Ιατρική Σχολή. Νιώθω πολύ μεγάλο βάρος για την Αφρική, την φτώχεια και τις δυσκολίες που υπάρχουν εκεί. Πιστεύω ότι ως χριστιανοί, δηλ. ως μαθητές του Χριστού, καλούμαστε όλοι να φροντίζουμε για εκείνους που υποφέρουν γύρω μας. Πιστεύω επίσης ότι ο Θεός έχει θαυμαστά σχέδια για τον καθένα μας,
αρκεί να Του εμπιστευτούμε τη ζωή μας.
Και τα σχέδιά Του για μένα, αυτή τη στιγμή, είναι στο Νίγηρα.
Τι ακριβώς κάνεις ως γενικός ιατρός στο νοσοκομείο?
Δουλεύω στην παθολογική και παιδιατρική κλινική.
(Η παθολογική και παιδιατρική κλινική)
(Ο θάλαμος που νοσηλεύουμε τα παιδιά με υποσιτισμό)
Ήσουν Ελλάδα. Τι σου έλειψε περισσότερο από εδώ?
Μου έλειψαν περισσότερο η οικογένεια μου και οι φίλοι μου.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη προσωπική στιγμή για σένα στη Αφρική?
Νομίζω η μεγαλύτερη δυσκολία στην Αφρική είναι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τον θάνατο, την αρρώστια και την φτώχεια που επικρατεί εκεί. Επειδή εκείνες τις στιγμές συνειδητοποιείς πόσο άδικος είναι ο κόσμος που ζούμε και πόση δυστυχία υπάρχει. Αυτό θα μπορούσε να σε κλονίσει.
Στην πραγματικότητα όμως η ίδια η Αγία Γραφή μιλάει γι’ αυτό και λέει ότι το κακό και η αδικία ήρθαν στον κόσμο από τη στιγμή που ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από τον Θεό. Αυτό που μου δίνει κουράγιο, λοιπόν, μέσα σε όλα αυτά, είναι η βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι καλός και δίκαιος και αγαπάει αυτούς τους ανθρώπους, όπως αγαπάει και τον καθένα από μας.
Εξάλλου γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο βρέθηκα εκεί, για να μοιραστώ αυτήν την αγάπη του Θεού με αυτούς τους ανθρώπους.
Όπως λέει η Αγία Γραφή εξάλλου, η ψυχή του ανθρώπου δεν πεθαίνει. Όσες λοιπόν και αν είναι οι δυσκολίες κατά τη διάρκεια της ζωής μας σ’ αυτή τη γη, αυτό που μετράει τελικά είναι η θέση που θα πάρουμε απέναντι στον Θεό. Αν συμφιλιωθούμε με τον Θεό, η ψυχή μας θα ζήσει αιώνια κοντά Του. Και κοντά στο Θεό δεν υπάρχει αδικία, πόνος ή δάκρυ.
Γι’ αυτό λοιπόν χαίρομαι που πήγα στην Αφρική, για να μοιραστώ μ’ αυτούς τους ανθρώπους αυτήν την αλήθεια.
Ότι ο μόνος τρόπος για να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι είναι να συμφιλιωθούμε με τον Θεό.
Και ο μόνος δρόμος για να συμφιλιωθούμε με τον Θεό είναι ο Ιησούς Χριστός.
Περίγραψε μια καθημερινή ημέρα σου στο νοσοκομείο.
Η μέρα στο νοσοκομείο ξεκινάει με την πρωινή επίσκεψη στους νοσηλευόμενους ασθενείς και στη συνέχεια βλέπουμε τους ασθενείς που έρχονται στα εξωτερικά ιατρεία.
Η διαφορά με τα άλλα νοσοκομεία είναι ότι πολλές φορές προσευχόμαστε για τους ασθενείς
και τους μιλάμε για την αγάπη του Θεού.
(Η αίθουσα αναμονής στα εξωτερικά ιατρεία)
(Η πρωινή επίσκεψη της Μάρθας στους νοσηλευόμενους ασθενείς)
Οικονομικά πως στηρίζεις αυτό σου το λειτούργημα?
Οικονομικά υποστηρίζομαι από δωρεές, κυρίως από εκκλησίες.
Τι χρειάζεσαι περισσότερο για να αντιμετωπίσεις την καθημερινότα?
Δύναμη και κουράγιο, για την ειρήνη του Θεού και παρηγοριά, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τόση φτώχεια, αρρώστια και θάνατο.
Ποια είναι η καθημερινή μου επιθυμία?
Να μπορούμε να μοιραζόμαστε την αγάπη του Θεού με τους ασθενείς μας.
Ποιά είναι η προσευχή σου για την χώρα του Νίγηρα?
Ασφάλεια και για την ειρήνη του Θεού μέσα σε περίοδο αναταραχών.
Για νέα της Μάρθας Μπελούκας, επικοινωνήστε μαζί της στη διεύθυνση: mbelouka@yahoo.gr
Ν.Σ. 5/2/2017
