ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Λυδιά Καπελούζου. "Συνάντηση" με την πρώτη ποπ-ροκ μουσική κυκλοφορία της.

Λυδία Καπελούζου. Γλυκιά και ταυτόχρονη εκφραστική δυνατή φωνή. 
Μία συνέντευξη "Συνάντηση" με την πρώτη ποπ-ροκ μουσική κυκλοφορία της. 
Πολυποίκιλη μουσική κυκλοφορία, για φίλους της ροκ, πόπ με βαθυστόχαστους στίχους, που μεταφέρουν τους ακροατές στις ιστορίες της Βίβλου, στις συναντήσεις ανθρώπων με τον Χριστό. Τέλος, η κατάθεση της ζωής της, που εκφράστηκε στην μουσική της.

Απο πού προέρχεσαι και με τι ασχολείσαι?

Λίγο δύσκολο να δώσω συγκεκριμένη απάντηση. Θα δηλώσω ως τόπο προέλευσης τα Φιλιατρά Μεσσηνίας, γιατί εκεί έζησα τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου ως τώρα. Είναι ο τόπος καταγωγής του πατέρα μου και σημείο αναφοράς για όλη την παιδική μου ζωή, αν και ήρθα σε αυτόν τον τόπο για να μείνω όταν ήμουν πια 12 χρονών. Λόγω της δουλειάς του πατέρα μου στο Πολεμικό Ναυτικό μέναμε σε διάφορα μέρη ως τότε. Όταν τελείωσα το σχολείο έζησα για χρόνια Αθήνα και εξωτερικό (Γερμανία και Αγγλία), αλλά τελικά επέστρεψα πάλι στα Φιλιατρά όπου και εργάζομαι ως καθηγήτρια Γερμανικών.

Έχεις κάνει μαθήματα μουσικής ή φωνητικής?

Μουσικής ναι, φωνητικής όχι. Έμαθα πιάνο, κιθάρα και τρομπέτα μέχρι κάποιο επίπεδο, αλλά δεν είμαι πραγματικά καλή σε κανένα από αυτά. Δυστυχώς, η θεωρία της μουσικής, μου στερούσε όλη τη χαρά της έκφρασης και δεν το συνέχιζα από κάποιο σημείο και πέρα. Προτιμούσα να παίζω πρακτικά με τα όσα είχα μάθει.

Έχεις εκδόσει το πρώτο σου CD με την ΛΟΓΟΣ, με μουσική και στίχους δικούς σου. 

Πόσο καιρό σου πήρε να ολοκληρώσεις όλη αυτήν την δουλειά?

Τα τραγούδια έχουν γραφτεί σε διάφορες περιόδους της ζωής μου, ξεκινώντας από την εφηβεία γύρω στα 15. Δεν ήξερα αν θα βγούν ποτέ παραέξω και ήταν ελάχιστα τα άτομα που γνώριζαν καν ότι ασχολούμαι με αυτό. Η γνωριμία μου με τον Χριστόφορο Τσιτουρίδη, που έκανε την ενορχήστρωση και ηχοληψία, ήταν καθοριστική στο να αποφασίσω να κάνω το βήμα να βγούν παραέξω. Η ηχογράφηση μας πήρε δύο καλοκαίρια, καθώς μένουμε μακριά, εγώ στο Νότο και εκείνος στο Βορρά. Η υπόλοιπη δουλειά του Χριστόφορου νομίζω κάμποσους μήνες.

Είναι μια κατάθεση όλης της ζωής σου. Απο που αντλείς έμπνευση και γραφείς 

στίχους και μουσική?

Είναι κατάθεση διάφορων φάσεων που πέρασα στη ζωή μου και ανά διαστήματα περνάω. Νομίζω ότι κάποιοι θα μπορούν να βρουν τον εαυτό τους στη μία ή την άλλη φάση. Έμπνευση μου δίνουν ή διάφορα γεγονότα, ή ακόμα και φράση ή ένας στίχος/ιστορία από την Αγία Γραφή.

Ποιές ήταν οι μουσικές σου επιρροές και έγραψες ροκ και ποπ κόμματια?

Δεν μπορώ να τις κατατάξω σε μία κατηγορία. Άκουγα και ακούω διάφορα, από κλασσική μουσική, κλασσικά ροκ κομμάτια, κέλτικα, σόουλ, ακόμα και τα χαζοχαρούμενα 80s! Συνήθως προτιμώ την ξένη μουσική, γι αυτό και ο ξένος στίχος.

Θα έγραφες και στα ελληνικά ή και στα γερμανικά τραγούδια?

Στα ελληνικά έχω γράψει, αν και με δυσκολεύουν σε σχέση με τα αγγλικά, στα γερμανικά δεν έχω ακόμα επιχειρήσει.

Έχεις τραγουδήσει μπροστά σε κοινό?

Ναι. Και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί!  

Υπάρχει σκέψη για επόμενες κυκλοφορίες ή συνεργασίες που σου έχουν προτείνει?

Προς το παρόν όχι.

Πέραν της δουλειάς και της μουσικής, ποιά άλλα ενδιαφέροντα και ενασχολήσεις έχεις?

Γενικά με ενδιαφέρουν οι καλλιτεχνικές ενασχολήσεις όπως ο χορός και κυρίως το θέατρο. Ο Θεός που ήξερε το μεράκι μου για αυτά, μου έδωσε ένα επάγγελμα στο οποίο μπορώ να το εκφράζομαι καθημερινά (η διδασκαλία εμπεριέχει πολύ θέατρο!), αλλά και μέσα από θεατρικές παραστάσεις με τα παιδιά.

Τι συμβουλή θα μπορούσες να δώσεις σε νέους που επιθυμούν να ασχοληθούν με την μουσική?

Δεν ξέρω αν είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές στο θέμα αυτό. Αυτό πάντως που προσπαθώ να θυμίζω στον εαυτό μου και ίσως είναι καλό να θυμόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τη μουσική, είναι να μη γίνει αυτοσκοπός αλλά μέσο έκφρασης ενός μηνύματος.  

Το ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ σου (Encounter=Συνάντηση), έχει να διηγηθεί δύο ιστορίες, απο την εναλλαγή του ύφους του κομματίου. Πες μας λίγο για τις ιστορίες και τι σημαίνουν για σένα.

Στο πρώτο μέρος το κομμάτι μιλάει για την αιμορροούσα που άγγιξε το ιμάτιο του Χριστού και θεραπεύτηκε. Στο δεύτερο,για τον δαιμονισμένο που ελευθερώθηκε από λεγεώνα δαιμονίων. Και στις δύο περιπτώσεις, αν και διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, για αυτό και αλλάζει το στυλ του κομματιού, οι δύο αυτοί άνθρωποι είχαν μια συνάντηση με τον Χριστό που ήταν καθοριστική για τη ζωή τους. Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε κομμάτια στην ψυχή μας που μπορούν να ταυτιστούν με τον ένα ή τον άλλο ή και με τους δύο, πληγές που χρειάζονται θεραπεία ή δαίμονες που δεν μπορούμε μόνοι μας να παλέψουμε. Και πιστεύω ότι όλοι έχουμε ανάγκη μιας τέτοια συνάντησης.

Ν.Σ. 25/11/2015